Pater George Hantson (1904-1984)
Georges Gilbert Maurice Hantson wordt te Ronse geboren op 1 sep 1904. Het gezin Adolf Hantson en Rosalie Vancoppenolle, zijn ouders, krijgen in het totaal 6 kinderen. Adolf geeft bij de geboorte van Georges, wever op als beroep. Georges studeerde af aan het St-Antoniuscollege te Ronse, rhetorica 1923.
Aan de universiteit van Gent studeert hij filosofie. Zijn priesterwijding ontvangt hij op 18 aug 1929 te Scheut, waar hij in het klooster van de Paters Scheutisten is ingetreden. Zijn eerste mis te Ronse is 1 week later, op 25 aug.
Eén jaar na zijn priesterwijding, op 15 sep 1930 vertrekt hij als missionaris naar de Filipijnen. De Ronsenaars steunen hem in zijn missionarisproject en brengen hem allelei zaken, voor hem persoonlijk en voor zijn missiepost. Al die schenkingen staan tentoongesteld in de school in de Peperstraat voor zijn vertrek. In een klein dorpje in de Filipijnen krijgt hij de taak om daar het katholieke, religieuse leven op te bouwen. Geregeld staan in “ ’t Volk van Ronse” brieven van hem aan de Ronsese lezers. Na WOII verschijnen die brieven in “De Ronsenaar”. Door de oorlog kan hij niet zoals voorzien terugkeren naar Belgie en duurt zijn eerste verblijf in de Filipijnen tot 1948. Na de oorlog moest de missie in de Filipijnen terug opgebouwd worden.(1) Ondertussen is zijn vader Adolf gestorven.(3)
Pater Georges (links), 1934
Op deze bovenstaande foto, genomen in 1948 bij zijn eerste terugreis, staat naast hem zijn moeder met uiterst links zijn tante Anne Hantson en rechts zijn neef Maurice Hantson en echtgenote. Tijdens het verblijf in Belgie is geldinzameling zeer belangrijk voor een missionaris. Zo wordt er in de ‘Cercle catholique’ in de Zuidstraat een lezing ingericht op 19 nov 1948 waarvan de opbrengst ten goede komt aan Pater Hantson.
Van zijn verblijf in Europa maakt hij gebruik om een reis naar Lourdes te ondernemen en stuurt vandaar een kaart naar één van de familie’s die hem daarbij financieel hielpen.
Pater Hantson heeft zich tijdens zijn missietaak vooral verdienstelijk gemaakt in het onderwijs. In 1952 wordt hij rector benoemd aan het seminarie van Manilla en daarna wordt hij Algemeen Inspecteur van de scholen van de Paters van Scheut.
Pater Georges , rechts boven, 1952
Na een verblijf van 10 jaar in de Filipijnen komt hij in 1958 terug naar zijn geboortestad Ronse na eerst in Rome op audiëntie ontvangen te zijn door de Paus. In Ronse tracht hij via lezingen en zijn klankfilm geld in te verzamelen en de mensen in zijn geboortestad warm te maken voor zijn missiewerk.
Tijdens zijn verblijf van 6 maanden in 1958 te Ronse overlijdt zijn moeder. Hij kan haar op haar stervensbed de laatste zorgen toedienen en begeleiden. Wanneer hij na zijn terugreis naar de Filipijnen een brief stuurt naar “De Ronsenaar”, schrijft hij “Ik heb zoveel goeds en schoons gezien en gehoord en meegeleefd! Ik heb mogen ondervinden hoe goed en edelmoedig en aanmoedend onze mensen zijn in België……allen nog eens te bedanken voor het sympatiek onthaal, de kristelijke deelneming en de zeer edelmoedige steun welke ik van u allen mocht ontvangen.” Die terugreis verliep in een 4-motorig toestel van KLM ‘The Flying Dutchman. Vanuit Zaventem, via Frankfurt naar Cairo. Vandaar vlogen ze in een toestel dat met een snelheid van 400km/uur vliegt en 60 passagiers aan boord heeft naar Calcutta, Indie en tenslotte naar Bangkok en naar Manila, Filipijnen. Aangekomen in de missiepost neemt hij onmiddellijk zijn taak terug op in het onderwijs.
Eind 1961 doet hij via een artikel in De Ronsenaar een oproep om geld te storten voor de aankoop van een nieuwe jeep. Om de verre verplaatsingen te doen naar de kerken en scholen hebben ze een '4 wiel-drive' nodig. De gift kan gebeuren via een postcheck met naam Jeep-operatie G.Hantson.(2) De Saint Louis universiteit te Baguio op de Filipijnen wordt in juni 1965 opgericht. Als mede-oprichter krijgt hij daar de functie van rector
◄ 1976, tijdens zijn verblijf in Belgie
Eind jaren 70-begin jaren 80 kwam hij definitief terug naar Ronse en hielp als priester in de verschillende parochies. Hij kon hier in Belgie echter niet aarden en keerde terug naar de Filipijnen. Het noodlot slaat toe wanneer hij op 17 apr 1983 een hersenbloeding krijgt. Hij overlijdt op 13 jul 1984 in het ziekenhuis van de St Louis universiteit te Baguio en is daar begraven.(4)
Ik heb hem gekend als een zachte persoon met een statige houding. Steeds vriendelijk en bescheiden over zijn verwezelijkingen. Een rustige man, zowel uiterlijk als innerlijk.
_____________________________________________________________________
Referentie's
(1) Le Courrier de Renaix, 7 mars 1948
(2)
(3)
(4) Echo, 1981